نوسازی مدیریت پسماند در آسیای میانه

آسیای میانه در نوسازی سیستم های مدیریت پسماند خود در یک مقطع مهم قرار دارد. شهرنشینی سریع ، رشد جمعیت و گسترش صنعتی روشهای سنتی جمع آوری زباله ، حمل و نقل ، پردازش و دفع آن را به حد آنها سوق داده است. در ماه های اخیر ، چندین کشور آسیای میانه با پروژه های بلندپروازانه و به روزرسانی های خط مشی با هدف تبدیل زیرساخت های مدیریت پسماندهای جامد ، عناوین خود را ساخته اند.

در 21 اکتبر سال 2024 ، دفتر رئیس جمهور شوکات میرزیویف اعلام کرد که قصد دارد حدود 1.3 میلیارد دلار در پروژه های زباله به انرژی سرمایه گذاری کند. ازبکستان با همکاری مهندسی CAMC چین ، محیط زیست شانغای سوس ، گروه تادویر امارات متحده عربی و کره جنوبی ، ازبکستان با هدف تبدیل 4.7 میلیون تن زباله جامد به 2.1 میلیارد کیلووات ساعت برق در سال 2027 تبدیل می شود. 70 میلیارد کیلووات ساعت در سال. این پروژه نشان دهنده تلاش گسترده تر دولت برای ادغام مدیریت پسماند با تولید انرژی تجدید پذیر است و از این طریق وابستگی به دفن زباله و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد.

در قزاقستان ، چالش های مدیریت پسماند به همان اندازه فشرده است. در حالی که پروژه های اولیه مانند کارخانه فرآوری زباله های شهرداری در آلماتی با مشکلات مالی روبرو شده است ، دولت از آن زمان تلاش های خود را مورد استفاده قرار داده است. یک برنامه جامع که در سال 2012 آغاز شد ، خواستار ساخت 41 تسهیلات جدید پردازش زباله در سراسر کشور شد. قابل توجه در بین این کارخانه پردازش زباله های آستانه است که بر روی فناوری اسپانیایی ساخته شده و برای پردازش حداکثر 400 ، {3}} tons زباله جامد شهری در سال طراحی شده است. با وجود مشکلات در برخی از شهرها مانند Shymkent ، که در آن پروژه ها به دلیل کمبود بودجه بارها به تأخیر افتاده اند-برنامه تعهد منطقه ای را برای اتخاذ تکنیک های مدرن ، از جمله سیستم های درمانی مکانیکی و بیولوژیکی برجسته می کند. این تحولات بخشی از یک استراتژی گسترده تر است که نه تنها به طور مؤثرتر زباله ها بلکه برای تحریک سرمایه گذاری محلی در فن آوری های سازگار با محیط زیست نیز مدیریت می شود.

پایتخت تاجیکستان ، Dushanbe ، تصویری مختلط را ارائه می دهد. مقامات محلی با نصب دوربین های دوربین مدار بسته در مناطق مهم و راه اندازی کمپین های آموزش عمومی برای بهبود رعایت قوانین مرتب سازی زباله ، نوسازی جمع آوری زباله ها را آغاز کرده اند. در Dushanbe ، یک کارخانه فرآوری زباله جامد برای سال 2025 در محل دفن زباله فعلی برنامه ریزی شده است. در همین حال ، در خوجاند ، تلاش هایی برای معرفی سطل های جداگانه جمع آوری زباله برای بازیافتی مانند کاغذ ، پلاستیک و شیشه در حال انجام است. با این حال ، چالش ها همچنان ادامه دارد: به عنوان مثال ، در کولی ، ساکنان گزارش می دهند که زباله ها ماه ها در خیابان ها جمع می شوند و نیاز فوری به خدمات جمع آوری زباله های منظم و کارآمدتر را برجسته می کنند.

قانونگذاری در تاجیکستان به تدریج با این نیازهای عملی روبرو می شود. "قانون جمهوری تاجیکستان در مورد زباله های تولید و مصرف" یک چارچوب قانونی برای مدیریت ، جمع آوری ، حمل و نقل و دفع زباله ایجاد می کند. این قانون همچنین نظارت دولت را موظف می کند و توسعه ابتکارات بازیافت را ترغیب می کند ، اگرچه عدم وجود امکانات بازیافت متمرکز همچنان یک شکاف اساسی است.

دولت های محلی در سراسر منطقه به طور فزاینده ای سرمایه گذاری خصوصی در زیرساخت های مدیریت پسماند را تشویق می کنند. به عنوان مثال ، در قزاقستان ، مشارکت با موسسات مالی بین المللی مانند بانک اروپا برای بازسازی و توسعه (EBRD) به تأمین بودجه برای تسهیلات پردازش جدید کمک کرده است. در عین حال ، سیاست های حاکم بر واردات تجهیزات مدیریت پسماند خارجی دقیق تر شده است. این اقدامات تضمین می کند که محصولات وارداتی استانداردهای زیست محیطی و ایمنی محلی را رعایت می کنند و بازاری را تقویت می کنند که در آن فناوری های پیشرفته و کارآمد با انرژی می توانند به طور مؤثر در سیستم های مدیریت پسماند ملی ادغام شوند.

سفر آسیای میانه به سمت مدیریت پسماند پایدار توسط پروژه های بلندپروازانه ، در حال تحول در مقررات و نقش فزاینده سرمایه گذاری های خصوصی و خارجی مشخص شده است. در حالی که چالش های مهم از سیستم های جمع آوری منسوخ تا زیرساخت های بازیافت کافی باقی مانده است-منطقه پیشرفت پایدار دارد. با هماهنگی مدیریت پسماند با بازیابی انرژی و استانداردهای نظارتی سختگیرانه تر ، کشورهای آسیای میانه زمینه را برای محیط های شهری تمیزتر ، سالم تر و پایدارتر فراهم می کنند.

جاده پیش رو نیاز به ادامه سرمایه گذاری ، اصلاحات نوآورانه سیاست و تعامل گسترده عمومی دارد. با این حال ، این ابتکارات نگاهی امیدوار کننده به آینده ای ارائه می دهند که زباله ها از یک بار زیست محیطی به یک منبع ارزشمند تبدیل می شوند.