این همه زباله فضایی در آسمان، آیا این یک منبع فلز گرانبها نیست؟ آیا می توانیم آنها را بازیافت کنیم؟

چه مقدار زباله فضایی وجود دارد؟ چقدر بزرگ است؟

بر اساس داده‌های دفتر زباله‌های فضایی آژانس فضایی اروپا (SDO)، تا دسامبر 2023، تقریباً 11500 تن انواع زباله‌های فضایی بیش از 3 میلی‌متر در مدار وجود دارد. در این میان، نزدیک به 40000 عدد از انگشتان بلندتر (بیش از 10 سانتی متر)، حدود 1 میلیون بلندتر از پوشش ناخن (1 سانتی متر تا 10 سانتی متر) و حدود 130 میلیون عدد کوچکتر از دانه خربزه (کمتر از 1) وجود دارد. سانتی متر).

آنها بر روی پوسته های کروی با قطر بیش از 10000 کیلومتر توزیع شده اند که 9 مرتبه بزرگتر از اندازه زباله های فضایی است.

اگر زمین را پرتقال در نظر بگیریم، اندازه هر قطعه فضایی معادل یک پنجاه هزارم یک باکتری است.

تعداد زیادی نیستند که واقعاً ارزش بازیافت داشته باشند.

اهمیت بازیافت: سندرم کسلر

بزرگترین اهمیت بازیافت زباله های فضایی استفاده از آن نیست، بلکه جلوگیری از تبدیل شدن به هیولا است، زیرا سرعت آن بسیار سریع است.

عدسی تلسکوپ فضایی خراشیده شده است

با افزایش تعداد قطعات، برخوردهای بیشتری رخ خواهد داد. اگر میزان زباله های فضایی دو برابر شود، احتمال برخوردهای فاجعه آمیز حدود چهار برابر افزایش می یابد.

با سرعت کنونی توسعه، در چند دهه ناگزیر منجر به تصادفات تصادفی خواهد شد. تا زمانی که کل زباله های فضایی وارد اتمسفر شده و به مقادیر کمتر از بحرانی کاهش یابد، برخوردها قطعات بیشتری مانند دومینو تولید می کنند.

این واکنش زنجیره‌ای خودپایدار که به سندرم کسلر معروف است، نظریه‌ای است که توسط دانشمند آمریکایی دونالد کسلر در اوایل سال 1978 ارائه شد. هنگامی که مقدار زباله‌های فضایی به نقطه بحرانی می‌رسد، اگر ماهواره از مدار خود منحرف شود یا با یک شهاب سنگ برخورد کند. ، یک واکنش زنجیره ای را آغاز می کند و در نتیجه تعداد بیشتری از ماهواره ها منهدم شده و به زباله های فضایی تبدیل می شوند و ایمنی فضاپیماهایی مانند ایستگاه های فضایی را تهدید می کند.

بر اساس پیش‌بینی مدل ناسا، حتی اگر از سال 2006 پرتاب جدیدی وجود نداشته باشد، سندرم کسلر تا سال 2055 به واقعیت تبدیل خواهد شد. نقطه

کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که فناوری‌های بازیافت را در اسرع وقت توسعه دهیم، مانند ماهواره‌هایی با قیچی و بازو، جاروهای لیزری، ماهواره‌های روباتی با تورهای ماهیگیری، آهنرباهای بزرگ و غیره.

وقتی چیزی فوری می شود، همیشه لحظه ای وجود خواهد داشت که اهمیت پیدا می کند.